Cape Vidal en boot safari

Zoals wel eens gezegt wordt dat de tijd vliegt, nou dat is waar. Vandaag ook weer tijd te kort voor wat we wilden doen. Vanochtend eerst de was zak ingeleverd want O, O na twee weken ga je wel wat ruiken uit de tassen. Vanmiddig lag alles alweer schoon in de kamer, toppie. Na het ontbijt de auto in richting Cape Vidal. Dat is een plek in een natuurpark waar een prachtig strand is en de aanrijroute door een nationaal park is. In het park wat Wildebeast (Gnoe) gezien, aapjes, wrattenzwijnen (nee daar bedoelen we niet Berry mee) en de nodige Zebra’s en Kudu. Bij het strand aangekomen handdoeken mee en voila een droomstrand. We waren zeker niet de enige, maar er was meer dan genoeg ruimte. Pfff wie wil er dan nog naar Scheveningen? In een natuurlijk gevormde baai konden de kids zwemmen en wat energie aflaten. Even verderop stonden ze te zeevissen vanaf het strand, dat was een gaaf gezicht, maar we geloven niet dat iemand wat gevangen heeft. Na een paar uurtjes de spullen weer ingepakt en op naar de Flamingo’s die bij de water ski club aanwezig waren. Onderweg terug uit het park kwamen we drie (witte) neushoorns tegen. Wat een geweldige dieren om deze te zien en deze waren zonder hoorn i.v.m. Stropers. Snel terug naar het huisje want we werden opgehaald voor een bootsafari over het St. Lucia meer. Een leuk klein bootje en veel Nijlpaarden gezien. Ook drie Visarenden waren druk bezig boven het water. Dit zijn grote roofvogels met een witte kop. Uiteraard misten de krokodillen ook niet maar zoals altijd waren die niet actief. Daar was het nog te fris voor, het schijnt hier in de zomer echt goed heet te worden. De Afrikaanse zonsondergang vanaf het water, hoe mooi kan het zijn. Daarna terug naar het huisje om de auto te halen en op naar het restaurant en een paar lokale souvenierwinkeltjes. 

De buikjes vol en de lokale winkeliers hadden wat verkocht, wij terug naar huis. In de auto vertelde we nog dat we helemaal geen dieren op de weg hadden gezien. Ja dat moet je natuurlijk niet zeggen, dat is de goden verzoeken. Dus de laaste bocht voor de straat waar het huisje staat en ja hoor een grote Hippo (Nijlpaard) zo aan het grazen langs de weg. We hebben wel geprobeerd wat foto’s te maken maar in het donker gaat dat slecht en donker is ook donker hier.

Morgen gaan we naar Swaziland rijden, weer een nieuw avontuur tegemoet. We hopen dat we de foto’s geplaatst krijgen, maar anders houden jullie die tegoed.

Maar voor nu oogjes dicht en toestenboarden dicht, weltrusten.