Tsitsikamma

Vandaag een vrij korte rit gepland naar Tsitsikamma park en verblijf. Ja, het wordt misschien wat van hetzelfde maar wat een mooie rit was dit weer. We hebben de N2 gevolgd en daarna de R102 en dat was een hele gave weg. Mooie bochten en prachtige uitzichten. Ons motor hart ging toch ook wel kloppen daar. Net rijdend op de R102 horen we een hoop geschreeuw achter uit auto, wij kijken om te stoppen want er komt een SPIN uit de airco! Jaja nou en wat voor spin was het. Na de goede daad om de spin levend te verwijderen uit de auto zijn we maar weer gaan rijden. De volgende bocht stonden we alweer stil, het was de beurt aan papa om de auto te duwen. Ok..... grapje maar het uitzicht was wel mooi.

Bij de Bloukransbrug hebben we even gestopt om naar het bungyjumpen te kijken. Het is de een na hoogste jump van Zuid-Afrika, maar helaas de kinderen wilde niet en papa mocht niet. Dus opa en oma geen zorgen dat is niet gebeurd, hihi. Er waren veel van die afrikaanse kraampjes dus zijn we daar nog maar even langs gelopen. Uiteraard heb je dan snel “vrienden”. Maar dat was leuk om een beetje te dollen met die gasten. Daar naar binnen rijdend op de parkeerplaats bleek ook een “erg” nep dorp opgebouwt te zijn van de Khoi-stam. De naam Saartjie Baartman stond daar ook bij. Zoek de naam maar eens op. Dan lees je ook hoe dom het westen (wel vaker) heeft geacteerd. Een deel heb papa verteld aan de kinderen de rest moeten ze maar eens lezen.  

Snel terug in de auto want het Tsitsikamma park wacht. Rijdend naar het park zagen we dikke rookwolken van een brand. Het zal toch niet waar zijn dat het park in de brand staat en dat we er niet in mogen? Oef gelukkig dit is een “gecontroleerde” brand dus wij het park in. Nu moeten jullie weten dat dit park een van de weinige is dat uit bomen bestaat en met een prachtige woeste kust. Klinkt raar maar het is zo. Na de intree zijn we door gereden tot het einde van de (asval) weg. Daar hebben we een hiking gedaan naar twee hangbruggen en een paar mooie uitkijkpunten langs de kust.

Mama is gefasineerd door de woeste golven uitspattend tegen de rotsen. Papa door de geschiedenis. Ondanks dat het een relatieve makkelijke hike moest zijn, merkte we wel dat we een hart hadden en toch wel een slechtere conditie dan gedacht. Ahum we gaan verder. Tsitsikamma is een naam die gebuikt wordt door de Khoi-stam het staat voor “plek met veel water”. Volgens velen is het een van de mooiste parken van Zuid Afrika. Nou mooi is het er zeker, uiteraard zijn er zeldzame dieren in het park maar zoals altijd met zeldzaamheid, hebben wij ze nu ook niet gezien. Ondertussen was het 16.30 uur waren we moe en zijn we naar de slaapplek gereden. De Tsitsikamma Village Inn is een leuke stek. Het was een oude voorpost voor reizigers die moesten wachten als de rivier te hoog stond om te kruisen. De stijl is een mengelmoes van Nederlands en Engels. Ook hier weer hebben we lekker gegeten. De kudo is lekker en de kip van de andere ook. Nog lekkerder waren de toetjes. Het is maar voor een nachtje want morgen hebben we een langere rit naar het Addo Elephant park. Helaas lukt het even niet op de foto’s er op te krijgen dus die houdt iedereen nog te goed. 

Dus voor nu is het mondjes dicht en toetsenboarden sluiten, tot morgen.